استاد انتسیکلپدیست

امروز در تکاپوی علمی بودیم که بحثی روانشناسانه توجهمان را جلب کرد. نپرسید شما که همه چیز میدانید پس چطور شد تکاپوی علمی کردید! ما از تواضع بالایمان باز هم در جستجوی کشفیات جدیدیم!
بگذریم.
از معضلات بزرگ جامعه امروز دلتنگیست که خیلی وقتها ناشی از یک غرور کودکانه ایست که نمیرویم بگویم فلانی دلمان هوایت را کرده.
این دلتنگی با سرد شدن هوا بیشتر میشود، وجالب است که اگر دلتنگ باشی در هوای سرد بیشتر هم دوام می آوری چون دمای بدن بالاتر میرود. 
همین ادعای خودم را چند وقت پیش سپردم به چندتن از شاگردان باواسطه ام تست کردن خودشان کیفور شده بودند!
شاید اصلا بگویید استاد جان اصلا چه میشود که دلتنگ میشویم؟ دلتنگی نشانه عشق است؟ باید بگویم نه فرزندانم! چنین نیست!
شما مگر وقتی تشنه میشوید عاشق آب معدنی شصت هزارتومنی هایی شدید که مشکل آب کشور ما را حل کرده اند؟ خب معلوم است که نه! تشنه اید و نیاز فعلیتان آب است به آب هم که رسیدید موقتا مشکلتان حل میشود بعد دوباره تشنه میشوید! دلتنگی هم فرایندیست مشابه همین فقط کمی قرطی بازی تر است و با کلاس. مشکل عاطفیست!
مثلا یه بنده خدایی قیافه اش شبیه ابوبکربغدادیست و بودنش به شما حس زیبایی میداده. حالا در جمعی هستید همه چهره ها برگرفته از انتسیکلپدیست کبیر. خب معلوم است دلتنگ ابوبکر بغدادی میشوید که حس زیبایی به شما میداده! یا یکی به شما هر حسی که دلتان میخواهد میداده حالا دلتنگش شدید. دلتان برای هرکسی تنگ شد فکر نکنید عاشقش هستید و بعد در خیالتان بتی بسازید برای پرستش. واقعا فکر کردید همان آب معدنی "گرونا" گیرتان می آید؟ نه بابا! یه وقتهایی آب جوب بوده و حس تشنگی آب چشمه جلوه اش داده! من یک دنیا کار دارم. بروید درستان را بخوانید و بیش از این وقت بزرگواری چون مرا نگیرید!

#энциклопэдист